Skip to main content

বস্তুসংস্কৃতি আৰু পরিবহণ শিল্প: পৰম্পৰা আৰু পৰিবৰ্তন – মৰণ, হাজং, সোনোৱাল-কাচাৰী, গাৰো আৰু মণিপুৰী জনগণের পৰিপ্ৰেক্ষিতত

 বস্তুসংস্কৃতি আৰু পরিবহণ শিল্প: পৰম্পৰা আৰু পৰিবৰ্তন – মৰণ, হাজং, সোনোৱাল-কাচাৰী, গাৰো আৰু মণিপুৰী জনগণের পৰিপ্ৰেক্ষিতত

প্ৰস্তাৱনা: বস্তুসংস্কৃতি আৰু পরিবহণ শিল্প হৈছে মানুহৰ জীৱনৰ অঙ্গ, যি একে সময়ত দৈহিক আৰু অভ্যন্তৰীণ ঐতিহ্যৰ প্ৰতিফলন। ইয়াত সেয়ে সেই বস্তুসমূহ, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, পূজা-অর্চনা আৰু সৃষ্টিশীল শিল্পকলাৰ অন্তৰ্ভুক্ত, যি এক সমাজৰ সাংস্কৃতিক পৰিচয় আৰু মূল্যবোধৰ প্ৰতিফলন। অসমৰ আৰু পূৰ্বোত্তৰ ভাৰতৰ মৰণ, হাজং, সোনোৱাল-কাচাৰী, গাৰো আৰু মণিপুৰী জনগণৰ পৰিসৰে বস্তুসংস্কৃতি আৰু পরিবহণ শিল্পৰ বিশেষ ঐতিহ্য বিদ্যমান। এই প্ৰবন্ধত পৰম্পৰা আৰু পৰিবৰ্তনৰ মধ্যস্থ পৰিসৰে এই জনগণৰ বস্তুসংস্কৃতি আৰু পরিবহণ শিল্পৰ বিকাশ আৰু পৰিবৰ্তনৰ অধ্যয়ন কৰা হৈছে।


১. মৰণ জনগণ:

মৰণ জনগণ মূলত চাহ বাগিচাৰ কৰ্মী হিচাপে পৰিচিত, আৰু তেওঁলোকৰ সাংস্কৃতিক ইতিহাস এক মিলিত প্ৰভাৱৰ ফলস্বৰূপ। তেওঁলোকৰ বস্তুসংস্কৃতিৰ অন্তৰ্গত পৰম্পৰাগত পৰিধান, হস্তশিল্প আৰু গৃহস্থলীৰ সামগ্ৰী, যেনে বঁambooৰ বাচল, কাঠৰ সঁজুলি আৰু বস্ত্ৰসমূহ। এই বস্তুসমূহ মাত্ৰ কাৰ্য্যগত উদ্দেশ্যৰে নহয়, বরং তেওঁলোকৰ প্ৰাকৃতিক দৰুণৰ সৈতে সংযোগৰ প্ৰতিফলন।

মৰণ জনগণৰ পৰিৱহণ শিল্পত গীত আৰু নৃত্যৰ পৰম্পৰা বিশেষ স্থান অধিকার কৰিছে, বিশেষকৈ বিহুৰ সংগীত আৰু নৃত্যৰ মাধ্যमे। মৰণৰ সংস্কৃতিৰ মাজত বেহা, কৃষি আৰু আনন্দ উৎসৱৰ পৰম্পৰাগত গীত আৰু নৃত্যৰ বিশেষ ৰূপ থাকিব।

পৰম্পৰা আৰু পৰিবৰ্তন: নগৰায়ণ আৰু আন্তঃসম্প্রদায়িক প্ৰভাৱৰ পৰা মৰণ জনগণৰ বস্তুসংস্কৃতিৰ বিকাশ ঘটিছে। পৰম্পৰাগত শিল্পসমূহক ৰক্ষা কৰাৰ বাবে এক বিশিষ্ট প্ৰচেষ্টা চলিছে, আৰু সাংস্কৃতিক উৎসৱসমূহ মৰণ জনগণৰ পৰম্পৰাৰ মহত্বক পুনৰ উজ্জীৱিত কৰিছে।


২. হাজং জনগণ:

হাজং জনগণ অসমৰ আৰু মেঘালয়ৰ অধিবাসী এক অতি গৌৰৱময় জনগণ, যাৰ বস্তুসংস্কৃতিৰ অন্তৰ্গত পৰম্পৰাগত বস্ত্ৰ, মাটিৰ কলা আৰু বঁambooৰ হস্তশিল্প আছে। হাজং সমাজৰ পৰম্পৰাগত ঘৰবোৰ স্থানীয় বঁamboo আৰু খোৰাৰ পৰা নিৰ্মিত হয়, যাৰ ফলে তেওঁলোকৰ পৰিৱেশৰ সৈতে গভীৰ সংযোগ থাকে।

হাজং জনগণৰ পৰিৱহণ শিল্প মুলত পূজাৰ অনুষ্ঠান আৰু উৎসৱৰ সৈতে জড়িত। হাজং নৃত্য আৰু গীত বিশেষকৈ উৎসৱৰ সময়ত আৰু শস্যৰ ওপৰত আস্থা স্থাপন কৰা অনুষ্ঠানসমূহত গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন কৰে। তেওঁলোকৰ নৃত্যসমূহ আৰু গীতসমূহ কৃষিৰ আৰু উৎসৱৰ বিষয়ে চাৰা বৰ্ণনা কৰে, আৰু পৰম্পৰাগত বাদ্যযন্ত্রসমূহৰ সঙ্গত প্ৰকাশিত হয়।

পৰম্পৰা আৰু পৰিবৰ্তন: আধুনিক প্ৰভাৱ আৰু অভিবাসন হাজং জনগণৰ পৰম্পৰাৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলাইছে। তথাপি, সাংস্কৃতিক বিনিময় অনুষ্ঠান, নৃত্য উৎসৱ আৰু আঞ্চলিক কৰ্মশালাৰ মাধ্যমে হাজং জনগণৰ পৰম্পৰাগত শিল্পসমূহৰ পুনৰুজ্জীৱন ঘটিছে।


৩. সোনোৱাল-কাচাৰী জনগণ:

সোনোৱাল-কাচাৰী জনগণ ব্রহ্মপুত্ৰ উপত্যকাত বাস কৰা এক আদিবাসী জনগণ। সেয়া কৃষি সংস্কৃতিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল আৰু পৰম্পৰাগত বস্তুসংস্কৃতিত বিশেষ স্থান অধিকার কৰা হস্তশিল্প, মুগা চিল্ক, বাচল, মাটিৰ কলা আৰু কাঠৰ খোদাইৰ সৃষ্টিতো প্ৰসিদ্ধ।

সোনোৱাল-কাচাৰী জনগণৰ পৰিৱহণ শিল্পৰ ভিতৰত বিহু গীত আৰু নৃত্যৰ বিশেষ ৰূপ আছে, যি কৃষি আৰু পূজা-পাৰ্বণৰ লগতে উৎসৱসমূহৰ সময়ত গুৰুত্ব পায়। সোনোৱাল-কাচাৰী সমাজৰ সাংস্কৃতিক পৰিচয় গঠন কৰা এই পৰিৱহণ শিল্পে তেওঁলোকৰ পৰম্পৰাক পুনৰ সৃষ্টি কৰে।

পৰম্পৰা আৰু পৰিবৰ্তন: সোনোৱাল-কাচাৰী জনগণৰ পৰম্পৰা আৰু পৰিসৰে আধুনিকতাৰ সৈতে সন্মুখীন হৈছে, যদিও সাংস্কৃতিক উদ্যোগ আৰু হস্তশিল্পৰ পুনৰ উত্তৰণে এই জনগণৰ পৰম্পৰাৰ গুরুত্ব পুনৰ প্ৰতিস্থাপন কৰিছে।


৪. গাৰো জনগণ:

গাৰো জনগণ মেঘালয়ৰ এক বৃহত্তৰ আদিবাসী জনগণ। তেওঁলোকৰ বস্তুসংস্কৃতিৰ অন্তৰ্গত পৰম্পৰাগত বস্ত্ৰ, মাটিৰ কলা, বঁambooৰ হস্তশিল্পৰ বিশেষ স্থান আছে। গাৰো জনগণৰ পৰম্পৰাগত কাপোৰ, বিশেষকৈ ডোখোনা (এক রঙিন পোষাক), আৰু সূতী আৰু বঁambooৰ বাচলৰ প্ৰসিদ্ধি আছে।

গাৰো জনগণৰ পৰিৱহণ শিল্প বিশেষকৈ পূজা-পাৰ্বণৰ সময়ত অনুষ্ঠিত বিভিন্ন নৃত্য আৰু গীতৰ মাধ্যৰে পূৰ্ণৰূপে উপলব্ধ। ৱাংগালা উৎসৱত গাৰো জনগণৰ সঙ্গীত, নৃত্য আৰু পূজা-অনুষ্ঠানৰ সমাহাৰ দৰ্শনযোগ্য।

পৰম্পৰা আৰু পৰিবৰ্তন: আধুনিক শিল্প সামগ্ৰী আৰু উৎপাদন প্ৰযুক্তি গাৰো জনগণৰ বস্তুসংস্কৃতিত পৰিৱর্তন এনেছে। তথাপি, গাৰো জনগণৰ পৰম্পৰাৰ সুৰক্ষা আৰু সাংস্কৃতিক উৎসৱসমূহৰ জৰিয়তে তেওঁলোকৰ পৰিৱহণ শিল্প বৰ্তমানলৈকে সক্ৰিয় অৱস্থাত আছে।


৫. মণিপুৰী জনগণ:

মণিপুৰী জনগণৰ সংস্কৃতি বিশেষকৈ পৰিৱহণ শিল্পৰ বাবে বিশ্বপ্ৰসিদ্ধ। মণিপুৰী বস্তুসংস্কৃতিৰ অন্তৰ্গত সূতী আৰু মণিপুৰী শিল্পসমূহৰ উৎপাদন, বিশেষকৈ ফানেক (এক পৰম্পৰাগত স্কাৰ্ট) আৰু মণিপুৰী হস্তশিল্পৰ বিশেষ স্থান আছে।

মণিপুৰী নৃত্য, যাৰ ভিতৰত মণিপুৰী নৃত্য অন্যতম, বিশিষ্ট পৰিৱহণ শিল্পৰূপে চিৰকালীন পৰম্পৰাৰ অংশ। মণিপুৰী নাটক আৰু থিয়েটাৰ, য'ত মাইম, পূজা-অনুষ্ঠান আৰু আঞ্চলিক কাহিনীবোৰৰ অন্তৰ্ভুক্ত থাকে, মণিপুৰী সংস্কৃতিত গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন কৰে।

পৰম্পৰা আৰু পৰিবৰ্তন: আধুনিক প্ৰযুক্তি আৰু বৈশ্বিকীকৰণৰ পৰা মণিপুৰী শিল্প আৰু সংস্কৃতিৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পৰিছে। তথাপি, ৰাজ্যিক পৰিসৰে মণিপুৰী নৃত্য আৰু থিয়েটাৰক পুনৰ উত্তৰণ দিয়াৰ লগতে আন্তর্জাতিক পৰিসৰত মণিপুৰী সংস্কৃতিৰ প্ৰচাৰ কৰা হৈছে।


উপসংহাৰ: মৰণ, হাজং, সোনোৱাল-কাচাৰী, গাৰো আৰু মণিপুৰী জনগণৰ বস্তুসংস্কৃতি আৰু পৰিৱহণ শিল্পে সকলোৰে এক গৌৰৱময় ঐতিহ্যক প্ৰতিফলিত কৰে। যদিও আধুনিকতাৰ প্ৰভাৱৰ পৰা এই পৰম্পৰাসমূহ পৰিবর্তিত হৈছে, তাত সত্ত্বেও এই জনগণবোৰৰ সাংস্কৃতিক পৰিচয়, শিল্প আৰু গীত-নৃত্যৰ পৰা এই পৰম্পৰাৰ প্ৰতিধ্বনি সৰি পৰা নাই। সাংস্কৃতিক ৰক্ষাৰ বাবে অনুষ্ঠিত বিভিন্ন উদ্যোগ আৰু উৎসৱৰ সহায়ত এই জনগণবোৰে পৰম্পৰাৰ সুৰক্ষা নিশ্চিত কৰিছে, যি তেওঁৰ ইতিহাস আৰু পৰিচয়ক চিৰকালৰ বাবে সজীৱ ৰাখিছে।

Comments

Popular posts from this blog

প্ৰাক-শংকৰী যুগৰ কবি

১/ হেম সৰস্বতী ৰচনা- 'প্ৰহ্লাদ-চৰিত্ৰ' আৰু হৰগৌৰী-সংবাদ ২/ হৰিবৰ বিপ্ৰ বা হৰিহৰ বিপ্ৰ ৰচনা- 'বব্ৰুবাহনৰ যুদ্ধ' , 'লৱকুশৰ যুদ্ধ' আৰু তাম্ৰধ্বজৰ যুগ্ধ ৩/ কবিৰত্ন সৰস্বতী ৰচনা- জয়দ...

প্ৰাক্ অৰুণোদইৰ অসমীয়া লিখকসকল( ১৮৩০-১৮৪৮)

১/ আত্মাৰাম শৰ্মা # নিউ টেষ্টামেন্ট আৰু অল্ড টেষ্টামেন্ট ২/ কাশীনাথ তামুলী (১৮১০-৮০) #অসম বুৰঞ্জী (১৮৪৪) ৩/বিশ্বেশ্বৰ বৈদ্যাধিপ # বেলিমাৰৰ বুৰঞ্জী (১৮৩৩-৩৮) ৪/মণিৰাম দেৱান # বুৰ...